لیلای مجنون

یادت هست

بامداد روز جمعه را می گویم

خسته از سفری دوری امده بودید

من پشت پنجره ی انتظار

منتظر امدنت

نمیدانم مرا پشت پنجره ی یخ زده ی تردید

دیدی یا نه

اما من تمام قامت تو را دیدم

.................... .

به تک تک نوشته هایت

به واژه هایش نگاه میکنم

گاهی سکوت دارند گاه غوغا میکنند

اما

من فقط یه خواننده ام

خواندن نوشته هایت برای من

تنها نوشته است و بس

فقط خواندنش  را بلدم 

نه درکی نه حسی ...

.......... .

زخمی ام کرده اند

اما می بخشمشان

یادم نبود که

کاکتوس را نباید نوازش کنم

تشکر.

همه معادلات دقیق و درست است

می چینمش

کلمه به کلمه سطر به سطر

تا میخوام نفسی تازه کنم

میبینم

نمی شود که نمی شود

تمام معادلات را دلم بر هم میزند

راه حلی هست؟

معلمی میخوام حاذق

شاید توانست مرا راه نمایی کند.

حرف های دلم را  به زبان نمی آورم

نه اینکه دلی خالی از احساس دارم

سخت است چشم در چشم تودوختن و

راز دل را بر ملا کردن

..............      

بهتراست                             .

به قاصدک ها بگویم .... .

نه حرفی میزنند نه گله ای دارند

در آخر هم آن رو فوت میکنم ...

شاید نا مهربانی ام

اوج فروریختن غرورت باشد

اما تو مهربان تر از دیروز به من نگاه میکنی !

اما کمی هم به حال احساس پریشان من فکر کرده ای ؟

با تو

برایم جمع و تفریق نمیشود !

عاشق شدن برای همه امریست ضروری

باید عاشق باشیم تا بتونیم زندگی روی زمین رو تحمل کنیم

عاشق باشیم تا به همه خوبی و مهربونی تقدیم کنیم

باید تو تک تک لحظاتی یک عمر مفید 70 ساله

عشق رو تجربه کنیم

شیرین یا شاید هم تلخ

باید من از همین باید ها متفرم

عشق بایدی نمی شناسه

وقتی که عشق سراغت بیاد

هیچ سلاحی مقاومت در برابرش نداری

عاشق شدن نه به حرفه نه به فصل

فقط آرامشی هست که در چشم همه نیست .

........................... .

یک مکانی امن برای اسوده شدن روح و روانم

زمانی که در افکار خودم غرق میشم

ناجی هم میخوام

دستم را بگیر خدایا

دلم زیارتی میخواد

ان هم

زیارت رئوف ترین امام .

جا مانده ام

از پاییز امسال

از عطر نفس های برگ های عاشق

جا مانده ام

با دلی پراز  آرزو های  رنگی

کمی زودتر پاییز  سفره ی مهرش را پهن کرد

یا که من دیر از هیاهوی شهریور سبز امدم

جا مانده ام

از تک تک برگ های عاشق رنگی

سخت این بار محتاج دست تان پرمهر تو هستم

مرا هم با خود میبری ؟