لیلای مجنون

دیروز که کودک بودیم

به تماشای سخن بزرگان مینشستیم و

از کلمه کلمه حرف های چون شکرشان

لذت ها می بردیم

کنون در این جایگاه بزرگی  ،ماییم

اما سخنان مان چون شکرست ؟؟؟

به جز نداری .افسوس .وکاش

چیز دیگری برای گفتن نیست .!

دل خوشی با پول به دست می اید

خوش بختی با پول است

دل خوشی با پول هست

این ها را به کودکان یاد دادیم !

.....                       .

کودکان دیروز میدانستند و

خوشحال بودن  که خانواده ای دارن

ک برای دور هم بودن تلاش میکنند

و کمتر گله میکردن

چشم میپوشیندن از نداری ها

به دست اوردن ارزوها  امید داشتن

اما کودک امروز میداند و پول میخواهد!

توقع دارد ....

.

کمی زود بزرگ شدیم

زود بود بزرگ شدن برای ما

......................... .

راست میگویند

دل خوش سیری چند؟