کسانی هستند که از خودمان می رنجانیم؛

 

مثل ساعت هایی که صبح، دلسوزانه زنگ می زنند؛

 

و در میانِ خواب و بیداری، بر سرشان می کوبیم؛

 

بعد می فهمیم که خیلی دیر شده ...!